неделя, 31 октомври 2010 г.

due cose dalla mia collezione Leoni (per Sergio)

un campanello-leone fotografato martedì mattina al sestiere di Castello

una maniglia-leone fotografata lunedì a mezzogiorno al sestiere di Santa Croce

събота, 30 октомври 2010 г.

una fontana con leoni

Fotografata specialmente per Rayna, che scherzando mi chiedeva se sapevo dirle quante sono le fontane nei campi ed i campielli di Venezia. E così specialmente per lei ho fotografato questa che ho trovato particolarmente bella. Vediamo se riconoscete il campo dove si trova.

петък, 29 октомври 2010 г.

Rio Malpaga

un albergo non so quale

ed ecco dov'è Corte della Comare che Fausto aveva presentato nel suo ABblog.

Cliccate sul nome di questa Corte della Comare per vedere il post di Fausto.


и една модерна скулптура, на която някой е открил идеалното място

в далечината Канал Гранде и част от палацо Малипиеро

и тук където е сниман The Italian Job - задната част на палацето Стерн

да, именно тук е снимана "Италианската афера" във Венеция

Palazzo Stern

Излизаме на Канал Гранде при палацо (палацето?) Стерн, построен в началото на ХХ век в неоготически стил за Mme Stern, превърнат днес в четиризвезден хотел. Именно в него преди седем-осем години откъм Рио дела Малпага са били снимките на The Italian Job "Италианската афера", чието шеметно начало е ситуирано (и заснето) във Венеция. Става въпрос за римейка с Доналд Съдерланд и Чарлийз Терон, в който Едуард Норън беше лошият, на един английски филм от 60те с Майкъл Кейн като красив млад блондин с чуплива коса.
Ние излизаме покрай него в един благословен от септемврийското слънце ден и тогава палацето (не, palazzo) Стерн за първи път ми се вижда прекрасен, няма и помен от неоготическия му фалш, който дотогава, всички предишни пъти, когато съм минавала край него с vaporetto ми е бъркал в очите. Този ден той ми се струва изискан без да е лишен от достолепие и докато безпирно го снимам ми изглежда толкова хубав, точно такъв, какъвто трябва да е изглеждал преди почти един век и на Мадам Стерн.








четвъртък, 28 октомври 2010 г.

Rio de la Toletta (parte seconda)

Dopo il Ponte de la Toletta (Senza le foto con S., una damigella bionda per eccellenza veneziana dalla quale con R. abbiamo imparato certe belle espressioni in venexian, la conseguenza delle foto in questo post non è uguale la conseguenza delle foto che ho nel mio computer, però pazienza, aspettiamo che diventa maggiorenne, poi vediamo, forse faremo un update :)



Chissà chi prende il sole lassù in quella altana. Nei libri di storia ho letto che una delle particolarità delle donne veneziane era la carnagione bianchissima e una tipica tonalità di biondo caldo e dorato dei capelli. Per ottenere quel colore una volta le veneziane si sedevano sulle terrazze e sulle altane (che sono le terazze in legno sui tetti), avevano uno speciale cappello (detto solana) che proteggeva la pelle e lasciava uscire i lunghi capelli e utilizzavano speciali misture per schiarire i capelli al sole. Con uno specchio in mano osservavano in continuazione la tonalità ottenuta. Orami i tempi son diversi. Si va dal parrucchiere e ci pensa lui o lei se è una donna.

Ponte Lombardo

Ponte Malpaga sopra al Rio de la Malpaga nel quale confluisce Rio de la Toletta.

una cavana in Rio de la Toletta

La parola cavana vuoi dire garage d'acqua per una barca

Rio de la Toletta ed un altro giardino privato

Rio de la Toletta è un rio molto bello e sintuoso. Si trova nel sestiere di Dorsoduro e confluisce nel Rio di San Trovaso un po' prima che l'ultimo confluisce nel Canal Grande lì dov'è Ca' Corfu del "blocco" di due palazzi conosciuto come Contarini degli Scrigni.








Questa foto ogni volta che la vedo mi fa sorridere, anzi ridere perché c'era un gatto nel giardino...

ecco l'oggetto che desideravamo fotografare, ma con lo zoom della mia macchinetta da presa non è uscito bene

il cortile di Ca' Querini col giardino privato

Corto Maltese è stato qui da un'amica.



Adesso entriamo e poi saliamo per lo scalone esterno Сега влизаме и първо се качваме нагоре по външното стълбище










adesso dritto verso il giardino privato sullo sfondo сега направо към частната градина в дъното





C'è anche porta d'acqua che ormai non credo che si usi има и воден вход, който не вярвам вече да се използва













Lascito dell'antenato Marino Querini, posto per fedeltà eterna, accresciuto dal pronipote Aloisio, felice durerà per sempre. 1642



Снимките са повече от онова, което мога да разкажа. Радвам се, че моята история е част от историята на този дом Куерини, който "щастливо ще просъществува завинаги".