Il mio amore per il granito è legato alle sculture egizie che ho vidi ai musei vaticani, è una storia che cominciò con una scena di pazzia, vedendo una sfinge in granito grigio volevo farle delle foto per ricordo ma una spagnola che aveva una borsa rossa si era appicicata a quella sfinge estremamente bella ed attraente, la sfinge silenziosa con i tratti di faraone sconosciuto, non la maledetta spagnola che non si allontava mentre la giuda del loro gruppo parlava, parlava ed io ero quasi impazzita, per foruna c'era Mr Y. che riuscì a calmarmi. Poco dopo scopriì anche il granito color rosa sempre lì nel museo ezigio in Vaticano, da allora il granito mi emoziona un sacco, ma le due colonne in piazzetta dovevo vederle bagnate dalla pioggia, allora il loro granito brillava e il loro colore emergeva, ne ho fatto tante foto con la pioggia, questa però l'ha scattata in una giornata di sole.
тук съм писала за колоната на Св. Теодор от розов гранит, но вижте топлия цвят на необлицовата с мрамор и готически дантели църква на Сан Марко, под добавения отвън впоследствие за повече височина купол, зад смайващата украса с мрамор, виждате ли византийската извивка, която я има и нашата Св. София от страната на вечния огън, първоначално църквата построена за Сан Марко е била такава, с византийски форми, отвън с тухлени зидове, отвътре цялата с златни мозайки.
ОтговорИзтриване